جنگ، خشونت و افزایش حمله های تهاجمی طالبان بر بیشتر بخش های افغانستان، نگرانی ها از دخیل شدن این کشور به جنگ های داخلی را بیشتر از پیش افزایش داده است. طالبان در یک هفته ی پسین توانسته اند با استفاده از گزینه های نظامی جغرافیای زیادی را در ولایت های کشور به دست بیاورند؛ ده ها سرباز به این گروه تسلیم شده اند و تجهیزات زیادی به اختیار گروه طالبان قرار گرفته است.

اما در کابل، وزارت دفاع ملی جنگ را محدود کرده است به خبرنامه ها. ظاهرن وزارت دفاع ملی با نشر خبرنامه های بی پیشینه مدعی شده که روزانه به گونه ی میانگین دست کم 50 طالب کشته می شوند. سخنگویان وزارت دفاع ملی نیز به جای پاسخ دهی به رسانه ها اکتفا کرده اند به فرستادن خبرنامه و بس.

حالا توانایی و مدیریت جنگ، از سوی اسدالله خالد وزیر دفاع ملی به شدت پرسش بر انگیز شده است؛ بسیاری ها به این باورند که آقای خالد با وضعیت صحی نا هنجاری که دارد ناتوان ترین مدیر در وزارت دفاع است تا جنگ کنونی را رهبری کند. انتقاد ها از ضعف سطوح رهبری در وزارت دفاع ملی تا حدی در این روزها بالا گرفته است که حکومت نیز در کتمان این واقعیت ها نا توان مانده است.

در کنار آن، طالبان در دوجبهه ی جنگ گرم و سرد، به گونه ی بی پیشینه دست به جنگ جبهه یی زده اند و روش های جنگی شان را در سراسر افغانستان گسترش داده اند؛ اما حکومت به جای مدیریت این جنگ، از طالبان میخواهد تا جنگ را کنار بگذارند. در اوج این گیر و دار، سقوط بخش های مهم در ولایت های کشور، اعضای مجلس را خشمگین کرده تا آنجا که آنان خواستار استعفای بی قید و شرط اسد الله خالد شده اند.

در تازه ترین مورد، پیام شنیداری منصوب به همایون شهیدزاده، وکیل مردم فراه در مجلس نماینده گان در شماری از شبکه های اجتماعی دست به دست شده که آقای شهید زاده، اسدالله خالد را مرد ناتوان و ضعیف صدا میزند. در این پیام، آقای شهید زاده از اسدالله خالد میخواهد تا هر چه زودتر از مقامش کنار برود و بگذارد تا فرد توانایی مدیریت این جنگ را به دوش گیرد.

آقای شهیدزاده که از سقوط بخش های ولسوالی جوند فراه، شوکه شده است، به اسدالله خالد میگوید: “بسیار وزیر بی کفایت هستی، بسیار آدم بی ظرفیت هستی، استعفا بده که اگر صلاحیت نداری. از سر شب برای پیام میگذارم و زنگ میزنم که ولسوالی سقوط میکند، ولسوالی سقوط میکند. 200 نفر از پرسونل نیروهای امنیتی، شهید زخمی و تسلیم شده اند. تو بی کفایت حتا تماس را جواب ندادی؛ استعفا بده بی کفایت، وقتی وزارت کرده نمی توانی بی کفایت این چوکی چه بدرد میخورد.”

در بخش دیگر از این پیام منصوب به همایون شهیدی آمده است: “وقتی صلاحیت نداری، امکانات نداری و سمبولیک تو را اینجا نصب کرده اند وزارت را رها کن، استعفا بده، شرم کن. چی میکنی این وزارت را، من به حیث نماینده مردم چه جواب بدهم؛ بشرم وزیر دفاع و وزیر داخله من منحیث نماینده مردم فراه، شهیدزاده هستم؛ بشرم وزارت کرده نمی توانی، کفایت نداری، از سر شام پیام میگذارم که ولسوالی سقوط می کند تو هیچ اقدامی نکردی؛ این چوکی به دردت نمی خورد، تمامی بچه های مردم که شهید شده اند خونش به گردن توست.”

اما حکوم به جای مدیریت جنگ و تمرکز بر پایان دادن به بحران درگیر زد و بندهای داخلی است. هرچند مشاور شورای امنیت ملی افغانستان تأکید می ورزد که تلاش ها برای مهار این جنگ فرسایشی ادامه دارد؛ ولی شماری از آگاهان نظامی به این باورند که حکومت افغانستان در وضعیت کنونی توانایی مدیریت این جنگ را ندارد و این کشور در یک قدمی جنگ های داخلی قرار دارد.

همزمان با این شماری از افراد وابسته به داعش، مسؤولیت حمله بر هزاره ها را در کابل به دوش میگیرند. در تازه ترین مورد پس از حمله ی مرگبار بر دو موتر نوع تونس در حوزه های ششم و سیزدهم شهر کابل که دست کم 5 غیر نظامی مشمول دو بانو که کارمندان افغان فلم بودند؛ دست کم 5 تن جان باخت و شماری هم زخمی شدند.

پس از این رویداد، گروه داعش مسؤولیت آن را به دوش گرفت. در هفته های پسین، وضعیت نا هنجاری جنگی و همچنان ایجاد فاصله های قومی و تباری میان شهروندان کشور وحشت عجیبی را در افغانستان بر پا کرده است؛ تا آنجا که شماری از شهروندان این وضعیت را تحمل نا پذیر دانسته و تأکید دارند که ادامه ی این وضعیت سبب افزایش بحران اجتماعی و اختلال های روانی در اجتماع گردیده است.

با این همه ناتو و امریکا که در چندقدمی پایان طولانی ترین مأموریت جنگی شان در افغانستان هستند، تأکید می ورزند که برای حضور و ادامه ی مأموریت های دیپلوماتیک در افغانستان، باید برنامه ی جدی به منظور حفظ فرودگاه کابل روی دست گرفته شود.