کابل-افغانستان(گ.ر.پ):

گزارشگر: سیدمجتبی سادات

سال 1397 هجری- خورشیدی، خونین ترین زمان برای افغانستان و شهروندانش بوده است؛ طالبان پیچیده ترین حمله ها را در بزرگ شهرها راه اندازی کردند، نبردهای جبهه یی را مدیریت کردند و تا آنجا که توانستند پشتیبانی کشورهای مهم مشمول روسیه و ایران را به دست بیاورند. در پاسخ نیز حمله های هوایی ارتش امریکا در کشور گسترش یافت، نیروهای امنیتی حملات تهاجمی را بیشتر کردند. اکنون گزارش ها می رساند که «در ده ماه نخست سال 1397 هجری- خورشیدی نزدیک به 5 هزار شورشی طالب کشته و زخمی شده اند که بیشتر این جنگجویان در ولایت های شمالی کشور زمین گیر گردیده اند.»

قول اردوی 209 شاهین با پخش خبرنامه‏یی نگاشته است: « از اثر عملیاتهای مشترک و تصفیوی نیروهای هوایی و زمینی در ده ماه سال 1397، 2898 هراس افگن کشته و 2144 تن دیگر زخمی شده اند. در طول این ده ماه 127 هراس افگن بازداشت و به تعداد 171 تن دیگر از گروه‏های مختلف تسلیم نیروهای ارتش ملی شدند.»

سخنگوی وزارت داخله در گفت و گو با پاسبانان کشته شدن این جنگجویان را گام موثر برای تأمین امنیت در کشور میداند. نجیب دانش گفته است:« کشته شدن جنگجویان مسلح دولت که در مقابل نیروهای امنیتی و دفاع افغانستان می جنگیدند می تواند تاثیر مثبت بر نیروهای امنیتی داشته باشد. ما باور داریم که در سال 1397 با آن که حمله های هراس افگنانه بیشتر شده بود، اما ما توانستیم مانع فعالیت های تخریبی هراس افگنان شویم و نظر به برنامه نیروهای امنیتی در سال 2019 میلادی نیز تدابیری برای زمین گیر کردن هراس افگنان در دست گرفته شده است.»

اما کارشناسان نظامی به این باورند که ادامه نبرد راه حل نیست و باید حکومت افغانستان بیشتر از پیش تقویت شود. محمد رادمنش آگاه نظامی می گوید: «در حالی که بازداشت، به قتل رساندن و بیرون کردن دشمن از صف نبرد مسؤولیت نیروهای امنیتی است، اما ادامه ی نبرد راه حل منطقی نیست. برای تأمین امنیت باید حکومت مقتدر به میان آید، نیروهای امنیتی بیشتر از پیش تجهیز شوند و هراس افگنان باید جنگ افزارهای شان را از هر راه ممکن به زمین بگذارند.»

این در حالیست که حکومت افغانستان تلاش دارد که گروه طالبان را به میز گفت و گوهای صلح بکشاند و این گروه آتش بس دایمی را اعلان کنند. در حالی که هنوز هم طالبان ادعا دارند بیشتر جغرافیای افغانستان زیر تسلط آنان قرار دارد.