افغانستان- کابل (گ.ر.پ):

گزارش: مرتضی حیدری

در روزهای پسین کابل و برخی از بزرگ شهرهای افغانستان گواه حمله های هراس افگنانه و قتل های هدفمند است. هرچند این رویداد ها در کشور بی پیشینه نیستند ولی در روزهای پسین قتل های هدفمند نشان داده که بیشتر نظامیان و کارمندان حکومتی در تیر رس جنایت کاران قرار دارند. در هفته های پسین کابل گواه جان باختن زلمی وردگ نظامی پیشین وزارت داخله و نامزد مجلس نماینده گان و همچنان دو پیلوت نیروهای هوایی افغانستان بود. در هرات نیز یک نظامی که منصبدار پولیس بود از سوی جنایت کاران نشان قرار گرفت و از بین برده شد. در پروان نیز یک جوان که ملکی گفته شده است با ضرب چاقو از بین برده شد. این افراد یا در خانه های شان از بین برده شده اند و یا هم هنگامی که به سوی وظیفه در حرکت می بودند.

تا هنوز انگیزه های این گونه رویدادها روشن نیست و هیچ گروهی مسؤولیت این ماجرا ها را نگرفته است. ولی در تازه ترین مورد وزارت داخله ی افغانستان اعلام کرده که قتل های هدفمند 20 در صد افزایش یافته است.نصرت رحیمی معاون سخنگوی وزارت داخل گفته است برای جلوگیری از این گونه رویداد ها به بخش های کشفی و استخباراتی دستور داده شده است که تدابیر تازه ی را روی دست بگیرند.

اما بیشتر انگیزه های این گونه رویداد ها دشمنی های شخصی و جرایم سازمان یافته دانسته می شود. حشمت الله ستانکزی سخنگوی فرماندهی پولیس کابل می گوید: دو رویداد پسین در پایتخت پس از بررسی ها نشان داد که جنبه های شخصی و هراس افگنانه داشته است. وی می افزاید: «بر بنیاد بررسی های فرماندهی پولیس کابل قتل زلمی وردگ برگرفته از اختلاف های شخصی بوده و پولیس عامل آن را بازداشت کرده است. در مورد قتل دو پیلوت هم، این رویداد بیشتر جنبه ی هراس افگنانه داشته است و پولیس برای بازداشت عاملان آن تلاش دارد.»

در همین حال برخی از استادان روانشناسی به این باورند مه انجام چنین رویداد ها به منظور افزایش وحشت و برهم زدن امنیت روانی شهروندان کشور انجام می شود. ولید یوسفی داکتر روانشناسی در استرالیا به پاسبانان می گوید: «این گونه ماجراها در حالی که انگیزه های گونه گون دارد ولی در کل سبب برهم خوردن امنیت روانی شهروندان شده و نشان میدهد که نهادهای کشفی و استخباراتی در کشور به شدت ناتوان هستند.»

به باور آگاهان نظامی چنین رویداد ها به منظور افزایش وحشت از سوی گروه های هراس افگن راه اندازی می شود. باورها بر این است که در بیشتر موارد گروه های مانند طالبان و شبکه ی حقانی در پشت این گونه حمله ها دست دارند.