کابل- افغانستان (گ.ر.پ):

خبرنگار: فولاد آهنگران

هشتم ثور برابر است با پیروزی گروه مجاهدین افغانستان در برابر ارتش سرخ یا شوروی پیشین، از این روز در تأریخ کشور با خط زرین نوشته شده و تمامی طرف ها این روز را بزرگداشت میکنند. باورها بر این است که تلاش های مجاهدین و نبرد 10 ساله ی این گروه در برابر اتحاد جماهر شوروی سبب شد تا جهان گواه آزادی کشورهای متعدد باشد. عبدالرب رسول سیاف از فرماندهان پیشین جهادی کشور می گوید: «تلاش های مجاهدین برای شکست ارتش سرخ در افغانستان به مفهوم لباس ذرهی برای شهروندان افغانستان و جهان بود که منجر به آزادی کشورهای گونه گون گردید و افغانستان از چنگال کمونیزم آزاد گردید.»

اما برخی از شهروندان کشور به ویژه نسل جوان به این باورند که پیروزی مجاهدین هرچند برای افغانستان زمان تأریخی بود، اما گروه مجاهدین نتوانستند این دست آورد را حفظ کنند. عبدالنصیر از شهروندان کابل می گوید: «بدون تردید قضاوت در برابر تأریخ از سوی شهروندان ممکن اشتباه باشد، زیرا در بیشتر موارد، مسایل تحمیلی در زمان خاص سبب می شود تا گروه ها فریاد بلند کنند و برای آزادی خود برزمند، اما باید بگویم که مجاهدین پس از پیروزی در این مبارزه سنگین شان متأسفانه با هم درگیر نبردهای داخلی شدند زیرا بر آنان جنون دستیابی به قدرت سیاسی را بر سر می پرورانندند، از این رو این روز برای نسل نو روز سیاه است.»

سید یاسین یکی دیگر از باشنده های کابل می گوید: «پیروزی مجاهدین در هشتم ثور 1371 اگر از سوی رهبران جهادی مدیریت می شد، امروز ما گواه حضور طالبان در افغانستان نمی بودیم، این سرزمین لانه ی امن برای هراس افگنان منطقه یی نمی بود و تا هنوز ما چالش های بد امنی را در کشور تجربه نمی کردیم. از این رو من فکر میکنم که مجاهدین هیچ دست آوردی نداشتند و برعکس، تمامی زیربناها در کشور از بین رفت، قدرت نظامی افغانستان نابود گردید و اکنون ما کشور ناتوان و ضعیف در منطقه هستیم، با وصف آن که کشور ما به حیث قلب آسیا شناخته می شود ولی امروز این قلب با بیماری های گونه گون دچار شده است.»

در هشتم ثور 1371 هجری خورشیدی گروه مجاهدین توانستند اتحاد جماهر شوروی را که از رژیم داکتر نجیب پشتیبانی می کردند زمین گیر کنند. اما قدرت طلبی های سران جهادی سبب آغاز جنگ های داخلی و فاجعه ی بزرگ در افغانستان گردید، موردی که اکنون برای شهروندان افغانستان زمان سیاه پنداشته می شود، زیرا هزاران شهروند این کشور قربانی نبرد شدند و میلیون ها تن دیگر از خانه های شان به کشورهای بیرونی آواره گردیدند.