کابل- افغانستان (گ.ر.پ):

توسط: دیلی میل

برگردان فارسی: شیرشاه نوابی

بر بنیاد گزارش رسانه های خارجی، ملا عمر، بنیان گذار گروه طالبان در فاصله چند قدمی پایگاه نیروهای امریکایی در افغانستان برای چندین سال حضور داشت، بر بنیاد کتاب تازه که یک نویسنده جرمنی نگاشته ادعا دارد که حضور عمر در چند کیلومتری پایگاه استخبارات امریکا شرمناکترین ناکامی واشنگتن بوده است.

بر بنیاد متن این کتاب، واشنگتن باورمند است که رهبر یک چشمه و فراری طالبان پس از حضور نظامیان امریکایی در پاکستان اقامت گزین شد، اما زنده گی نامه جدید ملا عمر نشان میدهد پیش از آنکه او در سال 2013 بمیرد، در حقیقت سه میل دورتر از بزرگترین پایگاه عملیات های ویژه امریکا در خانه اش در ولایت زابل زنده گی می کرد. کتاب «در جستجوی دشمن» که نوشته «بیتی دم» نویسنده و خبرنگار آلمانیست، از منزوی شدن حقیقی رهبر طالبان پرده بر میردارد که از دیدار با خانواده اش سر باز میزد و با پُر کردن کتابچه ها به الفاظ شتابزده و به زبان موهومی چیزهای را یادداشت می گرفت.

«دم» دست کم پنج سال از زنده گی اش را صرف نوشتن این کتاب کرد و با جبار عمری، نگهبان ملا عمر که او را پس از سرنگونی رژیم طالبان در افغانستان محافظت کرده بود، گفت و گوهای را انجام داد. بر بنیاد متن این کتاب، ملا عمر به نشرات بی بی سی پشتو در یکی از شام های زنده گی اش گوش میداد که نا گهان از مرگ رهبر گروه القاعده اسامه بن لادن آگاه شد و سپس او در مورد تغییرات گسترده جهانی در دنیای بیرون از محدوده زنده گی خو چند دقیقه یی را با عمری سخن زد و حرف های زیادی را بر زبان آورد.

پس از حمله های 9/11 سپتمبر سال 2001 که منجر بر سرنگونی طالبان شد، امریکا دست کم 10 میلیون دالر جایزه نقدی برای شناسایی و ارایه اطلاعات در مورد زنده گی و یا هم مرگ ملا عمر گذاشته بود، زمانی که او زیرزمین شد و در محوطه حویلی کوچکی در منطقه قلات مرکز زابل مسکن گزین گردید، در حالی که نیروهای امریکایی او را دریافت کرده بود. در یک نقطه، هنگامی که نیروهای امریکایی به گزمه بیرون شده بودند، با تفاوت اندک به ملا عمر و نگهبانش جبار عمری دسترسی پیدا کردند که در حیاط همان حویلی پنهان شده بود، و بار دیگر نیز زنگ هشدار به صدا در آمد و نیروهای امریکایی برای بازداشت این دو مرد که در پشت تخته های چوبی پنهان شده بودند با بی تفاوتی از سر آنان گذشت.

و بار دوم نیز، هنگامی که نیروهای امریکایی برای بازرسی خانه ها رفته بودند بدون تردید تا نزدیکی اتاق مخفی که عمر می زیست رسیدند، ولی دوباره برگشتند، این روشن نبود که نیروهای امریکایی برای گزمه روزمره به این محل آمده بودند یا این که کدام نشانه یی را دریافت کرده بودند. پس از آن ملا عمر تصمیم گرفت تا در سال 2004 میلادی پایگاه جدید خود را در چند مایلی پایگاه لگمان که امریکایی ها تازه آن را می ساختند ایجاد کند، دقیق چندصد متر دور تر از این پایگاه نظامی امریکا، پناه گاه ملا عمر ساخته شد. پس از آن ملا عمر به ساختمانی چند قدم دورتر رفت در جای نیروهای امریکایی پایگاهی را زیر نام «ولویرین» ساخته بودند، مکانی که دست کم برای 1000 نظامی امریکایی و همچنان برای مدتی پایگاه نیروهای ویژه بریتانیایی بود و آنان در این محل زنده گی می کردند.

با توجه به این که امکان بازداشت او هر زمان موجود بود، اما عمر بار دیگر دل به دریا زد و به پیش رفت، به گونه فوق العاده او توانست بیرون برود و در هنگامی که امریکایی ها جنگنده های بی سرنشین شان را به پرواز در می آوردند در تونلی پنهان شود. به گفته «دم» نویسنده کتاب «در جستجوی دشمن»، عمر همیشه با نگهبانش جبار عمری و آشپزش گفت و گو میکرد، از گوشی کهنه و قدیمی نوکیا کار میگرفت بدون این که سیم کارت داشته باشد، هدفش نیز ثبت تلاوت کردن آیت های از قرآن بود. طالبان به رهبری ملا عمر دست کم از سال 1996 تا 2001 بر افغانستان حکمروایی کردند، و پس از آن، این گروه مبارزات هراس افگنانه ضد حکومتی را در پیش گرفتند. ملا عمر یکی از رهبران با صلابت طالبان پس از سال 2001 میلادی پنداشته می شود او قدترمندتر از گذشته عمل کرد و  به حیث رهبر انگیزه دهنده برای جنگجویان گروه طالب ظاهر شد. هراس افگنان طالب نیز مرگ وی را پس از سال 2013 به دلیل از هم فرو نپاشیدن این گروه برای دو سال کتمان کردند.